Filosoferen is een actieve bezigheid. Het gaat niet over het verwerven en absorberen van kennis over de geschiedenis van de filosofie. Filosoferen betreft het denken zelf, alleen, met twee of in groep. “Filosoferen” is de benaming van het geheel aan vraagtechnieken dat gebruikt wordt om het creatieve en logische denken te stimuleren en verder te ontwikkelen. Denkvaardigheden en beslissingsname worden als het ware aangescherpt. Omdat het ook een sociale gebeurtenis is, die in groep plaatsvindt, laat het je toe je sociale vaardigheden te ontwikkelen en vormt het een goede oefenruimte voor het dagelijkse samenleven met anderen. Daarnaast zijn filosofische gesprekken met kinderen, jongeren en volwassenen steeds spannend en leuk!

Omdat niet iedereen even geoefend is in het filosofisch denken, kan het filosoferen best zo stapsgewijs mogelijk opgebouwd worden. Hierbij is het aan te raden om steeds vanuit het dagdagelijkse spreken en woordgebruik te vertrekken. Essentieel bij het voeren van een filosofisch gesprek is het om te durven, en bovenal, leren vragen stellen. Wanneer je de vraag, die je wilt onderzoeken, niet nauwkeurig kan verwoorden, wordt het filosofisch onderzoek zeer ingewikkeld. Daarna worden je vaardigheden om op een samenhangende wijze logisch en abstract te denken, aangescherpt door het voeren van gesprekken, die we via onze vraagtechnieken en methodes begeleiden.

Centraal in het filosoferen staat het overwinnen van de drempelvrees van de deelnemers met betrekking tot de filosofische dialogeer– en denkmethode. Zo gauw deze via verschillende leuke en activerende (spel)methodes overwonnen is, kan het plezier dat met filosoferen gepaard gaat probleemloos worden ervaren. Voor je het weet doe je zelf nieuwe inzichten op en je meedenkende groepsgenoten kunnen je hier zelfs bij helpen!

Belangrijk is dat een filosofisch gespreksleider nooit een eigen concept mag inbrengen. Het woordgebruik van de groep moet compleet gerespecteerd worden; zelfs een herformulering van een woord mag nooit door een gespreksleider voorgesteld worden. Op deze wijze wordt er geen denkproces aan jou, als deelnemer, opgelegd, maar blijft je eigen denken centraal staan. Vanuit het dagelijkse taalgebruik en via voorbeelden uit de eigen ervaring wordt er dan conceptuele verheldering en onderzoek verkregen.

Zeer belangrijk is dat de grens van jouw denken, net zoals dat van de groep gerespecteerd wordt: dat het filosofische taalspel van de dialogerende groep niet doorbroken wordt door het externe logische taalspel van de gespreksleider. Wanneer, bijvoorbeeld, een contradictie na twee keer vragen door niemand in de groep opgemerkt wordt, moet men als gespreksleider niet blijven vasthouden aan het blootleggen van deze contradictie, maar moeten andere paden gezocht worden.

Overtuigd van de meerwaarde die filosoferen in onze wereld kan betekenen, zowel op het vlak van persoonlijke, zelfstandige ontwikkeling als maatschappelijke, democratische relevantie, werken wij meer dan graag mee aan het verspreiden van deze pedagogische methode.